Nyasa

 * ಅವಧೂತ ಜಯಣ್ಣ* ನಾನು ಕಂಡ ಅತ್ಯಂತ ಸಾತ್ವಿಕ ಸಜ್ಜನ ನಿಃಸ್ಪೃಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದರೆ ನನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಆತ್ಮೀಯ ಮಿತ್ರ ಹಾಗೂ ಶಿಷ್ಯ *ಸಿರಿವಾರ ಜಯಣ್ಣ* ಅಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗದು. ತನ್ನ ಇಳೆ ಹಾಗೂ ಇಳಿ ವಯಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ವಿರಕ್ತ ಅವಧೂತ ಜೀವನ ನಡೆಸಿದವ ಜಯಪ್ಪ.  ತನ್ನ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಉಳಿದು ಇನ್ಯಾವದನ್ನೂ (ಹೊಲ ಮನೆ ಹಣ ) ತನ್ನದು ಎಂದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ತನ್ನ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದ ಸಾದಕ ನಮ್ಮ ಜಯಣ್ಣ. ವಿಜಯರಾಯರ ಸಮಗ್ರ ಸುಳಾದಿಗಳ ಆಳವಾದ ಅಧ್ಯನ ಮಾಡಿದವ, ಸುಳಾದಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಾಶಿಸಿದವ, ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಸಂಚರಿಸಿದವ, ನಿರಂತರ ಜಪ ತಪ ಅಧ್ಯಯನ ಹಾಗೂ ಉಪಸನಾಶೀಲ ಇಂದು ನನ್ನನ್ನು ಅಗಲಿದ್ದು ಬಹಳೇ ಖೆದಕರ ಸಂಗತಿ. ಅವನಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಸದ್ಗತಿಯಾಗಲಿ.  ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಮೂರುಬಾರಿ ಇಪ್ಪತ್ತುನಾಲ್ಕು ಲಕ್ಷ ಗಾಯತ್ರೀಜಪ ಮಾಡಿದ ಉತ್ತಮ ತಪಸ್ವೀ. ಅವನೇ ತಿಳಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಒಂದುಬಾರಿ ಬದರಿಯಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೊಂದು ಬಾರಿ ತಿರುಪತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಗದೊಂದು ಬಾರಿ ೮೦ ವರ್ಷದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ. ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಜ್ಙಾನಸತ್ರಗಳಿಗೂ ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಬದರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇದ್ದು ನಿರಂತರ ಜಪ ಮಾಡಿದ ಧೀರ. ಅದೂ ತನ್ನ ಎಪ್ಪತ್ತನೇಯ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ.  ಕಲಬುರ್ಗಿಗೆ ಬರುವದು ನನ್ನ ಭೆಟ್ಟಿಗಾಗಿಯೇ. ಬಂದು ಮಾತಿಗೆ ಕುಳಿತರೆ ಸಾಧನೆಯ ವಿಷಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನುಳಿದು ಬೇರೆ ಮಾತಾಡಿದ ಕ್ಷಣವನ್ನೂ ನ...

  ಇಂದು ಯುವಕರ ಅವಸ್ಥೆ ಹೀಗೇಕೆ ..  *ಶಾಂತಿ ಇಲ್ಲ...* ಹಿಂದೆ ಬಡತನದಲ್ಲಿಯೂ ಯುವಕರಲ್ಲಿ ಶಾಂತತೆ ಅಡಗಿತ್ತು. ಇಂದಿನ ಮಹಾ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರೂ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಏಕೆ... ??  *ವಿದ್ಯೆಯಿಲ್ಲ* ಹಿಂದೆ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಗುರುಗಳ ಹತ್ರ ದೂರದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಗುರು ಸೇವೆಯನ್ನೇ  ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ವಿದ್ಯೆ ಹರೆದು ಬರುತ್ತಿತ್ತು ವಿ  ವಿದ್ಯೆಗೋಸ್ಕರ ಕೋಟಿಕೋಟಿ ಹಣ ವ್ಯಚ್ಚ ಮಾಡಿದರೂ ನಮ್ಮ ವಿದ್ಯೇ ಏಕಿಲ್ಲ... ?? *ಸಮಾಧಾನ ದೂರಮಾತೇ.....* ಹಿಂದು ಏನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸಮಾಧಾನ ತೃಪ್ತಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಇಂದು ಏನೆಲ್ಲ ಇದ್ದರೂ ಸಮಾಧಾನ ತೃಪ್ತಿಗಳು ಏಕೆ ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗಿವೆ.... ? ಯುವಕರು ಕೇಳಿದ್ದು ಕೊಡಲು ಪಾಲಕರು ಸಮರ್ಥರಿದ್ದಾರೆ, ಕೊಟ್ಟೇಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಯಂ ತಮಗೇನು ಬೇಕು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಮರ್ಥರೂ ಆಗಿದ್ದಾರೆ ಹಾಗಿದ್ದರೂ...... *ನೆಮ್ಮದಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾತ್ರ..* ಸಮಯ ಹೇಗೆ ಕಳೆಯಲಿ ಎಂಬ ಚಿಂತೆ ಹಿಂದಿದ್ದರೂ ನೆಮ್ಮೆದಿ ಮನೆ ಮಾತಾಗಿತ್ತು. *ಕ್ಷಣವನ್ನೂ ಖಾಲಿ ಇಡಬಾರದು* ಎನ್ನುವಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ  ವ್ಯಸ್ತರಾದ ನಮಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಮನೆ ಮಠ ಮಂದಿರ ಕಛೇರಿ ಮಾರ್ಕೆಟು ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರೂ ನೆಮ್ಮೆದಿ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಏನಕೆ.... ???? *ಏಳಿಗೆ ನಿಲಕದ್ದು..* ಏಳಿಗೆ ಉನ್ನತಿ ಎಂಬ ಪದವೇ ನಿಲುಕದಮಾತಾಗಿದೆ. ಉನ್ನತಿಗೆ ಹೋಗುವದು ದೂರದ ವಿಚಾರ. ಉನ್ನತಿ ಅಂದರೆ ಏನು ಇಂದಿನ ಯುವಕರಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ...

  ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪರು ಆದರೆ ಮಹಾಸಮರ್ಥರು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು.   ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಎಂದಿಗೂ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು ಬಯಸಿದವರಲ್ಲ. ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲೋಕದಲ್ಲೇ ಅತಿ ಶ್ರೀಮಂತನಾದ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ನಂಬಿದವರು. ಅವನದಾಸನಾದರು. ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿ ಅವನನ್ನೇ ದಾಸನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ದೇವರನ್ನು ತಮ್ಮವನೆಂದರು, ದೇವರವರಾದರು. ರಾಜಕೀಯ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು  ಅತಿದೂರಿರಿಸಿದರು.  ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಅಧಿಕಾರಗಳನ್ನು ದೂರಿಟ್ಟರೂ ಎಂದಿಗೂ ದೀನ ದರಿದ್ರರಾಗಲಿಲ್ಲ.  ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಕೈಯೊಡ್ಡಲಿಲ್ಲ, "ಬೇಡಿದರೆ ಎನ್ನ ಒಡೆಯನ ಬೇಡುವೆನೆಂದರು".  ಬಡವರಾಗಿಯೇ ಉಳಿದರು. ಸುಖಕ್ಕೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. "ಚಿನ್ಮಯನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ನೆಟ್ಟಿರುವದರಿಂದ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಚಿಂತೆಯ ಚಿತೆಮಾಡಿ ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿದರು. ನಾನತರಹದ ಕಷ್ಟಗಳ ಅನುಭವಿಸುವ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಸಿದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು. ತಮ್ಮ ಕಾಲಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಂಡರು. ತಮ್ಮ ಛತ್ರಛಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕರನ್ನು ಸಾಕಿಸಲುಹಿದರು. ಬೌದ್ಧಿಕಮಟ್ಟವನ್ನು ಬೆಳಿಸಿಕೊಳ್ಳವದರಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಶ್ರಮವಹಿಸಿದರು. ಎಷ್ಟೇ ಶ್ರಮಪಟ್ಟರೂ ಎಂದಿಗೂ ಶ್ರಾಂತರಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸೋಲಲಿಲ್ಲ.  ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಗುರುವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿದರು. ಗುರುಸೇವೆ, ಅವರ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದಲೇ ಸಾರಸ್ವತಲೋಕದಲ್ಲಿ ಅತಿಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಂಡರು. ವೈಭವದ ಜೀವನ ನಡೆಸಿದರು. ನಡೆದು ನಡೆಸುವ ದೇವರನ್ನು ಎಂದಿಗ...

  *ಓ ಮಹಾಬುದ್ಧಯೇ ನಿನನಗೆ ನಮಃ* ವಿಷ್ಣುವಿನ ಸಹಸ್ರ ನಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವದು *ಮಹಾಬುದ್ಧಿ* ಎಂಬ ನಾಮವೂ ಆಗಿದೆ.  ದೇವರಲ್ಲಿ ಯಾವಗುಣಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ, ಯಾವಗುಣದ ಉಪಾಸನೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಆ ಗುಣ ಉಪಸನೆ ಮಾಡುವವನಿಗೆ ಅಥವಾ ಕಂಡವನಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಇದು ಶಾಸ್ತ್ರದ ನಿಯಮ.  ನಮಗೆ ದೇವರು ಹೇಗೆ ಬಿಂಬನಾಗಿದ್ದಾನೆ ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಗುಣಗಳಿಗೂ ಬಿಂಬನಾಗಿದ್ದಾನೆ.  ಆ ಬಿಂಬನ ಗುಣವಾದ *ಮಹಾಬುದ್ಧಿ* ಎಂಬ ಗುಣದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಗುಣ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಗೊಳಿಸುವದಕ್ಕಾಗಿಯೂ ಈ ಗುಣದ ಚಿಂತನೆ ಅವಷ್ಯವಾಗಿಬೇಕು.  ಕೃಷ್ಣ ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ವಿಭೂತಿರೂಪಗಳನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ *ಬುದ್ಧಿರ್ಬುದ್ಧಿಮತಾಮಸ್ಮಿ* ಬುದ್ಧಿವಂತರ ಬುದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಇದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ವಿಭೂತಿರೂಪವಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.  ಬುದ್ಧಿವಂತರಾದ ನಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ, ಮಹಾಬುದ್ಧಿರೂಪವಾದ ದೇವರೇನಾದರೂ  ಬಂದು ನೆಲಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿವಂತೆಕೆ ಎಂದಿಗೂ ವಿಫಲವಾಗುವದೇ ಇಲ್ಲ. *ಬುದ್ಧಿಯ ಅವಷ್ಯಕತೆಯೆ ಇದೆಯೇ....* ಬುದ್ಧಿಯ ಆವಷ್ಯಕತೆ ಎಷ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹು ಊಹು, ಬೇಕು ಬೇಡ, ಮಾಡುವೆ ಮಾಡುವದಿಲ್ಕ ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ನೂರಾರು ಸಾವಿರಾರು ವಿಚಾರಗಳ ಗೂಡು ಮನಸ್ಸು. ಇದನ್ಬೇ ಮಾಡಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಮಾಡುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಎಂದು ಪ್ರತಿಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ನಿರ್ಣಯಿಸುವದು ಬುದ್ಧಿ. ಜೊತೆಗೆ ಹಿತ ಅಹಿತಗಳ ನಿಶ್ಚಯಮಾಡುವದೂ ಬುದ್ಧಿಯೆ.  ಕಾರ...

*ಮಾನ್ಯರ ಅವಮಾನ ಬಿರುಗಾಳಿ ಕೇಳೆಚ್ಚರಿಕೆ......* "ಮಾನ್ಯರ ಅವಮಾನ ಬಿರುಗಾಳಿ ಕೇಳೆಚ್ಚರಿಕೆ" ಪುರಂದರ ದಾಸರ ಒಂದು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಸಂದೇಶ.  ವಿದ್ವಾಂಸ, ಸದಾಚಾರಿ, ವಿಷ್ಣುಭಕ್ತ, ತತ್ವಜ್ಙಾನಿ, ವೃದ್ಧ, ಕುಲೀನ ಮುಂತಾದ ಮಾನ್ಯರು  ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಸತ್ಕಾರ, ಆದರ, ಆಸನ, ನಮಸ್ಕಾರ, ಹಾರ್ದವಾದಮಾತು ಇವುಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವ ಆತಿಥೇಯನಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೇ ವಿಪರೀತವಾಗಿ ಅಂದರೆ *ಅನಾದರ, ಅಸತ್ಕಾರ, ಹೊರಗಿಂದ ಹೊರಗೇ ಹೊತ್ತು ಹಾಕೋದು, ನಿಂದಿಸುವದು, ದ್ವೇಶಿಸುವದು* ಇತ್ಯಾದಿಯಾಗಿ ನಡೆದು ಕೊಂಡಲ್ಲಿ ಅನಾಹುತ ತಪ್ಪದ್ದಲ್ಲ.  ಮನೆಗ ಆಗಮಿಸಿ, ಅವಮಾನಿತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಅಗ್ನಿಯಂತೆ ಸುಟ್ಟುಹಾಕುವ, ನೀರಿನಂತೆ ಕೊಚ್ಚುಕೊಂಡು ಒಯ್ಯುವ, ಭೂಕಂಪನದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹೋಗುವಂತೆ ಭೂಮಿಯಾಗಿ ಹೂಳಿಡುವ, ಬಿರುಗಾಳಿಯಾಗಿ ಕೊಚ್ಚಿ ಒಯ್ಯುವ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧ. "ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಲ್ಲಿ ಇರುವ  ದೇವ ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪಣ ತೊಟ್ಟಿರುವ." ಕಾಠಕೋಪನಿಷತ್ತೂ ಸಹ ಈ ಮಾತನ್ನೇ ದೃಢವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಮಾನ್ಯನಾದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಲಘುವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ದಾಸರಾಯರು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ.... *✍🏽ನ್ಯಾಸ....*

 *"ಸ್ಥಗಿತ ಮನಸ್ಸು" ಮಹಾ ಹಾನಿಕಾರಕ...* ಮನಸ್ಸು ತುಂಬ ಕುಶಲಿ. ನಿರಂತರ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ.  ಶ್ರಾಂತವಾಗುವದು ತುಂಬ ವಿರಳ. ದೇಹ ಬಲು ಬೇಗ ಶ್ರಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಹಕ್ಕಿಂತಲೂ ಬಲಶಾಲಿ  ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಸ್ವಲ್ಪತಡವಾಗಿ ಶ್ರಾಂತವಾಗುತ್ತವೆ. ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಮಹಾ ಬಲಿಷ್ಠ. ಅತ್ಯಲ್ಪಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಯನ್ನು ಬಯುಸುವದು. ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಸ್ವಪ್ನರೂಪದಿಂದ ವ್ಯಾಪಾರ ನಟಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತದೆ. ಅತ್ಯಲ್ಪಸಮಯದ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಾಕು.  ಮನಸ್ಸು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾಗಿ ಒಂದುಬಾರಿ ಉದ್ಯುಕ್ತವಾದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಾಧಿಸಿಯೇ ತೀರುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿರುವದು ಯಾವದೂ ಇಲ್ಲ. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾದ ಮನಸ್ಸು ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಸ್ಥಗಿತ ಗೊಂಡಿತು ಎಂದಾದರೆ ಮಾನವನ ಏಳಿಗೆ ತುಂಬ ಕಠಿಣ.  ನಿರಂತರ ಓಡುವ ಅಥವಾ ನಿಂತೇ ಇರುವ ಕುದುರೆ ಮಲಗಿರುವದು ಎಂದಾದರೆ ಅದರ ಸಾವು ಸನ್ನಿಹಿತ ಎಂದೇ ಅರ್ಥ. ಹಾಗೆಯೆ ನಿರಂತರ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿತು ಎಂದಾದರೆ ಸತ್ತಂತೆಯೇ ಸರಿ.  ಮನಸ್ಸು ಜಡ ಮಾಡಿಕೊಂಡವ ಜಡನೇ ಆಗುವ. ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಉದಾಹರಣೆ.. ಆನೆ ಮಹಾ ಬಲಿಷ್ಠ. ನಮಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುವ ವಿಚಾರವೇ. ಆದರೆ ಆನೆಯನ್ನು ಪಳಗಿಸುವ ಮಾವುತಗೆ ಹೆದರಿ ಸಾಯುತ್ತದೆ. ಗಜ ತನ್ನ ಬಲವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಬೆಕ್ಕಿನಂತೆ ದುರ್ಬಲವಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ.  ಆನೆ ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಪಳಗಿಸುವ ಮಾವುತ ಅದನ್ನು ಸರಪಳಿಗಳ...

  " ಕೆಡಿಸುವವನು ನೀನೆ, ಇಡಿಸುವವನು ನೀನೆ, ಕೊಡಿಸುವವನು ನೀನೆ, ಹಿಡಿಸುವವನು ನೀನೇ"* ಕೊಡಿಸುವದು, ಕೆಡಿಸುವದು, ಇಡಿಸುವದು, ಹೀಡಿಸುವದು ಈ ನಾಲಕು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ಈ ನಾಲಕರಲ್ಲೇ.  ಯಾವುದೇ ಪದಾರ್ಥಗಳಾಗಿದ್ದರೂ ಈ ನಾಲಕರಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು. ಈ ನಾಲಕನ್ನೂ ನನ್ನಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುವದಿಲ್ಲ. ಅದು ನನಗೆ ಅನುಭವ ಸಿದ್ಧ. "ನೀನೇ ಕೊಡಬೇಕು ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ಆಗುವದು ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ಸಿಗುವದು" ಎಂದು ಗೋಪಾಲದಾಸರ ಮಾತು.  ಹಣ ಹೊನ್ನು ಜ್ಙಾನ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹ ಹೊಲ ಮನೆ ಜನ್ಮ ಗುರು ದೇವರು ಏನೇ ಇದ್ದರೂ  ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಕೊಟ್ಟರೇ ಉಂಟು. ಅದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ನಾನು ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂದರೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬರೇ ಕೊಡಬೇಕು. ನಾನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೇ ಎಂದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಂದಲೇ ಇದು ಸತ್ಯ.  ಯೋಗ್ಯವಾದ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು. ಅದೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಂದಲೇ ಕೊಡಿಸಬೇಕು.  ಹಿತವಾದದ್ದನ್ನು ಇಡಬೇಕು. ಪಡೆದವುಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಎನ್ನಿಂದ ಹಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.  ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಪಡೆಯಲಾರೆ. ಎನಗೆ ಯಾವದು ಯೋಗ್ಯ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಹಿತ ಯಾವದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಾವದನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಯಾವದನ್ನು ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೂ ಅದೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ಅವಸ್ಥೆ ಎನ್ನದು. ಹೇ ದಯಾನಿಧೆ !!! ಯಾವದು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ, ನನಗೆ ಯಾವದು ಹಿತ ಅದನ್ನು ನೆಲೆ ಊರುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಎನ್ನಲ್ಲಿ ಇಡಿಸು. ಆ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನೇ ಎನ್ನವರಲ್ಲಿ ಪ್ರೇರಿಸಿ ಅವರ ಮುಖ...