Nyasa

*ಗುಣಗಳ ಗಣಿಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಿಗೆ ತಾಳ್ಮೆಯೇ ಹೊಸ್ತಿಲು* ಪಡೆಯಲೇ ಹುಟ್ಟಿದವರು ನಾವು. ಪಡೆಯಲು ಇರಬೇಕು, ಪಡೆಯುವ ಪದಾರ್ಥದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ. ಪ್ರೀತಿ ಇದ್ದರೆ ಪಡೆಯುವ ಹಂಬಲ. ಪಡೆಯುವ ಪದಾರ್ಥದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟುವದು ತುಂಬ ವಿರಳ. ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟುವದು ದೃಢವಾಗುವದು  *ತಾಳ್ಮೆ* ಇರುವಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.  *ತಾಳ್ಮೆ* ಪ್ರೀತಿಗೊಂದೇ ತವರು ಅಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಗುಣಗಳಿಗೂ ತವರು *ತಾಳ್ಮೆ* ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗದು.  ತಾಳ್ಮೆ ಇಲ್ಲದವನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಸಲಾಗದು, ಪ್ರೀತಿಯೇ ಇಲ್ಲದಿರೆ ಪಡೆಯುವ ಮನಸ್ಸೇ ಬರದು. ಪಡೆಯುವದಂತೂ ದೂರದ ಮಾತು.  "ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದ ವಸ್ತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇದ್ದರಷ್ಟೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅಷ್ಟೆ." ತಾಳ್ಮೆ ಇರುವಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿದೆ. ಪ್ರೀತಿ ಯಾವದೆಲ್ಲದರ ಮೇಲಿದೆಯೋ ಅದೆಲ್ಲದಕ್ಕೂ ನಾನು ಒಡೆಯನೆಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳವಹುದು. *ಪಡೆಯಲು ಇಚ್ಛೆ ಇದ್ರೆ ಸಾಲದೆ... ??* ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ Athletic ಓಟಗಾರ ಆಗುವ  ಬೇಕಾದ ಶಕ್ತಿಯೂ ಇದೆ. ಅಂತೆಯೇ ಓಟಗಾರನಾಗಲು ಇಚ್ಛೇ ಪ್ರಬಲವಾಗಿದೆ.  ಇಚ್ಛೆ ಇದ್ರೆ ಸಾಲದು. ಅಪಾರ ಇಚ್ಛೆ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ಎಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ "ಅಂಬೆಗಾಲು ಇಡುವದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೇ, ಇಪ್ಪತ್ತು ಮೈಲು ಓಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವಷ್ಟೆ."  ಮೊದಲು ನಿಲ್ಲಬೇಕು, ಮೇಲೆರಬೇಕು, ನಡಿಯಬೇಕು. ಈಗಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೇನು ?? ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಬೇಕು...?? ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸದೆ ಧುಮಕಿದರೆ ಕೈ...

*"ನಾನು - ಅಲ್ಲ, ನಾವು"* "ನಾನು" ಇದು ಅಹಂಕಾರದ ಸಂಕೇತ ಆದರೆ, "ನಾವು" ಇದು ವಿನಯದ ಸಂಕೇತ. ವಿನಯವಂತನಿಗೆ ಇರುವ ಬೆಲೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ವಿದ್ಯಾವಂತನಿಗೂ, ಧನವಂತನಿಗೂ, ಕುಲವಂತನಿಗೂ ಇಲ್ಲ ಬೆಲೆ ವಿನಯವಂತನಿಗೆ ಇದೆ.  ವಿನಯವಂತಿಕೆ ಅರಳುವದೇ "ನಾವು" ಎಂಬ ಭಾವ ಇರುವಲ್ಲಿ. "ನಾನು" ಎನ್ನುವದರಲ್ಲಿ ಭೋಗವಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಲಕ್ಷ್ಯ  target ನಾನೇ. ಸುಖಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಭಾಗಿ, ನಿದ್ರೆ ನಾನೇ ಮಾಡಬೇಕು, ಮಾತು ನಾನೇ ಆಡಬೇಕು, ನನ್ನನ್ನು ಕುರಿತೇ ಮಾತಾಡಬೇಕು,  ಕ್ಷಮೆ ನನಗೇ ಕೇಳಬೇಕು, ಒಳಿತು ನನ್ನದೇ ಇದೆ, ಹೀಗೆ ನಾನಾತರಹದ ಭಾವಗಳ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೊಳಿಸುವದೇ ನಾನು.  *ಇದರಲ್ಲಿ ತಾನು ಏನನ್ನೂ ಪಡೆಯಲಾರ. ಕಳೆದು ಕೊಳ್ಳುವದೇ ಹೆಚ್ಚು.* ಇದು ಎಲ್ಲರ ಅನುಭವದ ಮಾತು.  "ನಾವು" ಎನ್ನುವದೇನಿದೆ ಇದರಲ್ಲಿ ತ್ಯಾಗವಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಲಕ್ಷ್ಯ target ನಮ್ಮವರೆಲ್ಲರೂ. ಮೊದಲು ನಮ್ಮವರದು, ನಂತರ ನನ್ನದು. ನಮ್ಮವರ ಖುಶಿಯಲ್ಲಿಯೇ ತನ್ನ ಖುಶಿ. "ನಾವು" ಎನ್ನುವ ಭಾವದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮವರೆಲ್ಲರು ಇದ್ದಾರೆ. ಮೊದಲು ನಮ್ಮವರು ಇರುತ್ತಾರೆ. *ಇತರರಿಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಯಾರು ದುಡಿಯುವವರೋ ಅವರೇ ಹೆಚ್ಚು ಸುಖಿಗಳು.*  ಇತರರಿಗಾಗಿ ದುಡಿಯುವವರಲ್ಲಿ, ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ  ಭಾವ "ನಾವು" ಎಂಬುವದೇ. ಸುಖ, ತೃಪ್ತಿ, ಶಾಂತಿ, ನೆಮ್ಮದಿ ಸಮಾಧಾನ ನನಗೆ ಬೇಕು.  ಇನ್...

*ದೊಡ್ಡದು ಒಂದನ್ನೇ ನೋಡಿ, ಇವನು ಹೀಗೆಯೇ ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವದು ಸರಿಯೇ....???* ಕೇವಲ ಗುಣವಂತ ದೇವರೊಬ್ಬ.  ಕೇವಲ ದೋಷಪೂರಿತ ಕಲಿ ಮಾತ್ರ.  ಉಳಿದವರಲ್ಲಿ ಗುಣ ದೋಷಗಳು ಕೂಡಿ ಇವೆ. ಲಕ್ಷ್ಮೀ ವಾಯುದೇವರುಗಳಲ್ಲಿಯ ದೋಷಗಳು, ಅವರಿಗೆ ಗುಣವಂತಿಕೆಯನ್ನೇ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ.. ಹಾಗೆಯೇ ಕಾಲನೇಮಿ ವಿಪ್ರಚಿತ್ತಿ ಮೊದಲಾದವರುಗಳಲ್ಲಿಯ ಗುಣಗಳು ಅವರಿಗೆ ದೋಷವನ್ನೇ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ... ಅಂತೂ ಸಂಸಾರಿ ಸಕಲ ಜೀವರಾಶಿಗಳಲ್ಲಿ ಗುಣಗಳೂ ಇವೆ. ಅದೇರೀತಿ ದೋಷಗಳೂ ಇವೆ. ಈ ಗುಣ ದೋಷಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಗುಣವನ್ನೋ ಅಥವಾ ದೋಷವನ್ನೋ ಗುರುತಿಸಿ *ಅವನು ಹೀಗೆ* ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವದೇನಿದೆ ಇದು ಸರಿಯೆ..?? ಶುದ್ಧ ತಪ್ಪು ಎಂದೇ ಉತ್ತರ ಹೇಳಬಹುದು. ನನಗೆ ಒಬ್ಬರು ಎರಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು  ಕೇಳಿದರು. ಕುಡಿಯುವದು, ಜೂಜಾಡುವದು, ಸೇದುವದು ತಪ್ಪು ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೋ ಎಂದು. ಅವರು ದೋಷಿಗಳು ತಾನೆ.. ತಪ್ಪು ಹಾಗೂ ಅವರು ದೋಷಿಗಳೆ ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದೆ.  ಪ್ರ..) "ಧರ್ಮರಾಜ ಜೂಜಾಡಿದ" ಹಾಗಾಗಿ ಧರ್ಮರಾಜ ಜೂಜುಗಾರ. ಅವನನ್ನು  *ಗುಣವಂತ* ಎಂದು  ಏಕೆ ಗುರುತಿಸುವದು..?? ಎಂದು. ಪ್ರ..೨) ಯಾಗ ಜಪ ಇವುಗಳು ಇವು ಗುಣವೇ ತಾನೆ... ?? ಹೌದು. ಹಾಗಾದರೆ ದುರ್ಯೋಧನ ಎಂದೂ ತಪ್ಪಿಸದೆ, ಒಂದು ಮಂತ್ರವನ್ನೂ ಯಾತಯಾಮ ಮಾಡದೆ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಜಪಿಸಿದ. ಅನ್ನದಾನ ಮಾಡಿದ. ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಸತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ. ಅನ...

*ಮೆಚ್ಚಿದವರ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಅರಳು.....* ಆರೈಕೆ ಮನುಷ್ಯನ ಸಹಜವಾದ ಒಂದು ಸ್ವಭಾವ. "ಮೆಚ್ಚಿದವರ ಪ್ರೀತಿಸಿದವ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯ ತಾನೂ ಅರಳುತ್ತಾನೆ. ಎಂದಿಗೂ ಬಾಡುವದಿಲ್ಲ. ಸದಾ ಹಸನ್ಮುಖಿ. ಅವನ ಉತ್ಕರ್ಷಕ್ಕೆ ಮಿತಿ ಇರದು. ಅಂತೆಯೇ ಆರೈಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ದೂರದಲ್ಲಿ‌ ಇದ್ರೆ ಮನೋಬಲವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ  ಇದ್ದರೆ ದೈವೀಬಲವನ್ನು ಬೆಳೆಯುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ ಪುಣ್ಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ನಿತ್ಯದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದೂ ಒಂದು ಪಾಲು ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಾನೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ತರಹದ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿಯೇ ತಾನೂ ಅರಳುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತಾನೆ. ಸಂತೃಪ್ತಿಯನ್ನೇ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆ ಆನಂದ ಅನುಭವಿಸಿದವನಿಗೇ ಗೊತ್ತು. *ಈ ತರಹದ ಅರಳುವಿಕೆ ಸಿಗುವದೆಲ್ಲಿ....??* ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಯಾರ ಆರೈಕೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುವದೇ ಜೀವನ ಕಳೆದರೂ ಗೊತ್ತಾಗುವದೇ ಇಲ್ಲ.  ಯಾರು ನಮ್ಮ ಹಿತೈಷಿಗಳು.... ನಮಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ತಡಬಡಿಸುವವರು ಯಾರು ಎಂಬುವದೇ ಕೊನೆವೆರೆಗೂ ತಿಳಯಲಾಗುವದಿಲ್ಲ. ಆರೈಕೆ ನನ್ನ ಸ್ವಭಾವ. ಪ್ರೀತಿ ಬತ್ತಿದ ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ಸೊರಗುವದಂತೂ ನಿಶ್ಚಿತ. ಅಲ್ಲಿ ಅರಳಲು ಏನಿರುವದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಹಿತ ಮಾತೂ ಸಿಗುವದಿಲ್ಲ. ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತಂತೂ ದೂರದ ಕನಸೇ...... *ಆರೈಕೆ ಎ...

*ಬುದ್ಧಿಯ ಪ್ರೇರಿಸೆ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನ ಸಖಿ.....* ಬ್ರಹ್ಮದೇವರಿಂದ ಆರಂಭಿಸಿ ಅನಂತಾನಂತ ಜೀವರಾಶಿಗಳ "ಬುಧ್ಧಿ"ಗೆ ಅಭಿಮಾನಿ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿ. ಮನಸ್ಸು ತನಗೆ ರುಚಿಸಿದ್ದನ್ನು ಹಾಗೂ ತನಗೆ ಆಕರ್ಷಿಸಿರುವದನ್ನೇ ಯೋಚಿಸಿದರೆ,  "ಬುದ್ಧಿ" ಯಾವದು ಹಿತ ಯಾವುದು ಅಹಿತ, ಯಾವದು ಸೂಕ್ತ ಯಾವದು ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ, ಇದನ್ನೇ ಮಾಡಬೇಕು ಇದನ್ನಲ್ಲ,  ಇತ್ಯದಿಯಾಗಿ ನಿರ್ಣಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸು ಇರುವದು ಎಲ್ಲ ಪ್ರಣಿಗಳಿಗೂ, ಮಾನವನಿಗೂ ಸಮಾನ.  *ಬುದ್ಧಿವಂತ* ಎಂಬುವ ಗೌರವ ಇರುವದು ಬುದ್ಧಿ ಇರುವವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ. ಅಂತಹ ಅಮೋಘವಾದ "ಬುದ್ಧಿ" ಗೆ ನಿಯಾಮಕಳು, ಅಭಿಮಾನಿಯು, ಪ್ರೇರಕಳು, ಪ್ರಚೋದಕಳು, ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿ. "ಅನಂತಸೌಭಾಗ್ಯಪ್ರದ" ಳು ಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿ. ಅಂತಹ ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಯ ಸನಿಹ ತೆರಳಿ ಬಿಡಿಕಾಸು ಬೇಡುವದು ಏನಿದೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಗೆ ಮಾಡುವ ದೊಡ್ಡ ಅವಮಾನವಿದ್ದಂತೆಯೇ ಸರಿ.... ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿ ವಿಷ್ಣು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೇ ಕೊಡುವವಳು, ಮಹಾಜ್ಙಾನವನ್ನೀಯುವವಳು, ಭಕ್ತಿ ವಿರಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಡುವವಳು, ನನ್ನದೇ ಆದ ಆನಂದ ಜ್ಙಾನ ಸುಖ ಸಹನೆ ದಯೆ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸ ಸ್ನೇಹ ಮೊದಲಾದ ಗುಣಗಳ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತ ಐಶ್ವರ್ಯ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಒಡೆತನ ಕೊಡುವವಳು. ಮೋಕ್ಷವನ್ನೇ ದಯಪಾಲಿಸುವವಳು ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿ. ಇಂತಹ ಲಕ್ಷ್ಮದೇವಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಡಿಕಾಸು ಬೇಡಿದರೆ ನಾನೆಷ್ಟು ಪೆದ್ದು ಎನ್ಮುವದನ್ನೂ ತೋರಿಸಿಕೊ...

*ಯುದ್ಧ ನಡೆಯುವದು ಮೊದಲು ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ, ನಂತರ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ* ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ನೇರ ಕಾರಣ ದ್ವೇಷ ಅಸೂಯೆ, ವೈರ ಮನೋಭಾವನೆ. ಅಂದರೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊರತೆಯೇ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಮೂಲ‌ಕಾರಣ. ಪಾಂಡವರ ಹಾಗೂ ದರ್ಯೋಧನಾದಿಗಳ ಘನಘೋರ ಯುದ್ಧವಾಯಿತು. ಈ ಯುದ್ಧದ ಹಿಂದಿನ ಐವತ್ತು ಆರವತ್ತು ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದುರಿಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಒಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗತ್ತೆ ಪಾಂಡವರಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದಿರುವದೇ ಮೂಲ ಎಂದು. ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದಾದಾಗ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೂ ದ್ವೇಶ ಹಗೆತನ ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗತ್ತೆ. ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದಿರುವದರಿಂದಲೇ, ಅಥವಾ ಕ್ಷೀಣಿಸಿರುವದರಿಂದಲೇ ಏನೋ ಮೊದಲಿಗೆ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಸಾರುತ್ತಾನೆ. ಆ ಯುದ್ಧ  ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಾಗತ್ತೆ. *ದ್ವೇಶ ಅಸೂಯೆ ವೈರ ಇವುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವೇನು....??* ದ್ವೇಶ ಅಸೂಯೆ ವೈರ ಇವುಗಳಿಗೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ *ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊರತೆಯೇ,* ಅದರಿಂದಾಗಿಯೇ ಮನದಲ್ಲಿ ಕಿಡಿ ಏಳತ್ತೆ. ಹೃದಯವನ್ನೇ ಸುಡತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಪರಸ್ಪರ ಅಸೂಯ, ಅಶಾಂತಿ, ಅಸಮಾಧಾನಗಳು ಭುಗಿಲೇಳುತ್ತವೆ. ಕ್ರೋಧ ತಾಂಡವ ಆಡುತ್ತದೆ. ಪೂರ್ವಾಪರ ವಿವೆಕ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಅವಸ್ಥೆಯೇ ಯುದ್ಧದ ಸಿದ್ಧತೆ.... *ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊರೆತೆಯಿಂದ ಏನೆಲ್ಲ ಅನರ್ಥಗಳಿವೆ... ??* ಪ್ರೀತಿ ಕಣ್ಮರೆ ಆಯಿತು ಎಂದರೆ, ಆಗದವನ ರೀತಿ ನೀತಿ, ಅಂದ ಆಯು, ಆಚಾರ ವಿಚಾರ, ಅಲಂಕಾರ ವ್ಯವಹಾರ, ಮಾತು ಮೌನ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಅಸಹನೀಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಆ ಬಗ್ಗೆ  ಮನಸ್ಸು ರೋ...

*ಮುನ್ನಡೆಯಬೇಕೇ.......* ಮುನ್ನಡೆಯುವದು, ಮೇಲೇರುವದು, ಸರ್ವತೋಮುಖವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿಯಾಗುವದು ಜೀವನ ಒಂದು ಉದ್ಯೇಶ್ಯ.  ಈ ಉದ್ದ್ಯೇಶ್ಯದ ಈಡೇರಿಕೆಗೆ *ಹಲವು ಬಿಡಬೇಕು, ಕೆಲವುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಬೇಕು*  ಇದು ನಿಶ್ಚಿತ. ಮುನ್ನಡೆಯಲು, ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಮೊದಲು "ಉತ್ತಮ ಆಸೆಗಳು ಇರಲೇಬೆಕು." ಆಸೆಗಳು ಇರಬೇಕು ಎಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅತಿ ಆಸೆಯೋ ಅಥವಾ ದುರಾಸೆಗಳೊ ಸರ್ವಥಾ ಸಲ್ಲ. ಆಸೆಗಳು ಫಲಕೊಟ್ಟೇ ಕೊಡುತ್ತವೆ, ಅತಿ ಆಸೆಗಳಾಗಲಿ ಅಥವಾ ದುರಾಸೆಗಳಾಗಲಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಹಾಫಲದಾಯಕವಾಗಿವೆ.  ಆದರೆ ಆಸೆಗಳು ಋಷಿ ಮುನಿಗಳನ್ನು ಮುಂದೋಯ್ದರೆ, ಅತಿ ಆಸೆ ದುರಾಸೆಗಳು ರಾವಣ ಕುಂಭಕರ್ಣರ ಹಾಗೆ ದುರಂತಕ್ಕೆ ಎಡೆಮಾಡುತ್ತವೆ. *ಹೆದರದಿರು ನಿನ್ನ ಆಸೆ ಈಡೇರುತ್ತದೆ* ಆಸೆಗಳು ಇರಬೇಕು. ಇರುವ ಆಸೆಗಳು ಈಡೇರಬೇಕು. ಆಸೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವದು ನನ್ನ ಕೆಲಸವಾದರೆ, ಈಡೇರಿಸುವದು ದೇವರ ಕೆಲಸ. ದೇವರ ಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಮೂರ್ತಿಗಳ ಕೈಗಳು ಅನೇಕ ಭಂಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ "ಅಭಯ ಹಸ್ತ, ವರದ ಹಸ್ತ"ಗಳುಳ್ಳದ್ದಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತವೆ. ವರದ ಹಸ್ತ ಅಸೆಪಡು, ವರಪಡೆ" ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದರೆ. ಅಭಯ ಹಸ್ತ "ನನ್ನ ಆಸೆ ಈಡೇರತ್ತೋ ಇಲ್ಲೊ ಎಂಬ ಭಯಗ್ರಸ್ತನಾಗಬೇಡ" ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಆಸೆ ಇಲ್ಲದವ, ಭಯಭೀತನಾದವ ಏನನ್ನೂ ಪಡೆಯಲಾರ. *ಆಸೆ ಈಡೇರಿಸುವ ದೇವರ ಹಸ್ತಗಳನ್ನು ಚಿಂತಿಸು. ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸು. ಮುಂದೆ ಸಾಗು. ಉತ...