Nyasa

 *ಹಠ....* ಹಠ ಸಾಧಿಸಬೇಕೋ ?? ಅಥವಾ ಹಠವನ್ನು ಬಿಡಬೇಕೋ... ??  ಎಂಬೆರೆಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಹಠಸಾಧಿಸಲೇಬೇಕು, ಹಠವನ್ನು ಬಿಡಲೇಬೇಕು. ಎಂಬೀರಿತಿಯಾಗಿಯೇ ಉತ್ತರ ಪಡೆಯಬಹುದು.  ಹಠ ಜೀವನದ ಯಶಸ್ಸು ಅಯಶಸ್ಸುಗಳೆರಡಕ್ಕೂ ಬೇಕು.  ಹಠದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಧ. ಯೋಗ್ಯವಾದ ಹಠ ಮತ್ತು ಅಯೋಗ್ಯವಾದ ಹಠ. ಯೋಗ್ಯ ಹಠ ಅವಶ್ಯವಾಗಿ ಬೇಕು. ಅಯೋಗ್ಯ ಹಠ ಅವಷ್ಯಬಿಡಲೇಬೇಕು. ಈ ಎರೆಡೂ ತರಹದ  ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ರಾಮಾಯಣ ಸುಂದರವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ೧) ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ. ೨) ತ್ರಿಶಂಕು.  ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಒಂದುಕಡೆ ಅಯೋಗ್ಯಹಠವನ್ನು ಮಾಡಿ ಸೋತು ಹತಾಶರಾಗಿ, ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆ ಹಠವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡೇ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಯೋಗ್ಯರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಯಶಸ್ವಿಯೂ ಆಗುತ್ತಾರೆ.  ವಸಿಷ್ಠರಿಂದ ಆಗದ ಕಾರ್ಯ ನಾನು ಮಾಡುವೇ ಎಂದೇ ಹಠದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ "ಸಶರೀರವಾಗಿಯೇ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾರೆ" ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿರುವಾಗ, ತಮ್ಮ ಪುಣ್ಯವನ್ನೇ ಧಾರೆಯೆರೆದು ಕೊಡಲೂ ಸಿದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ವರ್ಗವನ್ಬೇ ನಿರ್ಮಿಸಿ ಯಶಸ್ವಿಯೂ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಸಾವಿರ ವರ್ಷದ ತಪಸ್ಸನ್ನೇ ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಒಂದುತರಹದ ಅವಸ್ಥೆಯಾದರೆ.  ೨) ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಅವಸ್ಥೇಯೇ ಬೇರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. *ತೀರ ಅಯೋಗ್ಯವಾದದ್ದು ಈ ಮಾನವ ದೇಹದಿಂದ ಸ್ವರ್ಗಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವದು.* ಇಂತ...

 *ಶಿವನೇ ನಾ ನಿನ್ನ‌ ಸೇವಕನಯ್ಯ.... * ಇಂದು ಮಹಾ ಶಿವರಾತ್ರಿ, ಮನೋಭಿಮಾನಿ ರುದ್ರದೇವರ ಆರಾಧನೆ, ಚಿಂತನೆ, ಸ್ಮರಣೆ,  ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸಂಸಾರ ಕೊಟ್ಟವರು ರುದ್ರದೇವರು, ಸಂಸಾರದಿಂದ ಹೊರಹಾಕುವ ಮನಸ್ಸು ಕೊಡುವವರೂ ರುದ್ರದೇವರೇ.  *ಭವ ಮೋಚಕ....* "ಭವ" ರುದ್ರದೇವರ ನಾಮ. "ಭವ" ಎಂದರೆ ಸಂಸಾರ. ಈ ಸಂಸಾರ ಸಾಗರದಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಮನಸ್ಸು ಬೇಕು. ಆ ಮನಸ್ಸಿಗೇ ನಿಯಾಮಕರು ಅನಂತ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಮನೋಭಿಮಾನಿಗಳು ರುದ್ರದೇವರು.  ಅಹಂಕಾರ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ರುದ್ರದೇವರು. ಅಹಂಕಾರ ತತ್ವದಿಂದಲೇ *ಅಹಂ, ಮಮತಾ* ನಾನು ನನ್ನದು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವವು. ಈ ಭಾವ ಇರುವದೇ ಸಂಸಾರ. ಎಂದು ಭಾವದಿಂದ ಅಭಿಮಾನಗಳಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತೆವೆಯೋ ಅಂದೆ ಮೋಕ್ಷ.  *ಅಹಂ ಮಮತಾ* ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ಕಳೆದು *ಹರಿರೇವ ಜಗತ್ಕರ್ತಾ, ಹರ್ಯಧೀನಮಿದಂ ಜಗತ್* ಸರ್ವಪ್ರೇರಕ ಶ್ರೀಹರಿ, ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುವವ, ಶ್ರೀಹರ್ಯಧೀನವಾಗಿದೆ ಈ ಜಗತ್ತು ಎಂಬ ಭಾವನೇ ಬರುವದೇ *ಅಹಂಕಾರ ತತ್ವಾಭಿಮಾನಿ ರುದ್ರದೇವರಿಂದ. ಆದ್ದರಿಂದ ರುದ್ರದೇವರ ಆರಾಧನೆ ಅನಿವಾರ್ಯ.  *ಭಗವತ ಶಾಸ್ತ್ರವ ಅವನೀಶನಿಗೆ ಪೇಳ್ದವ....* ಪರೊಕ್ಷಿತ್ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ, ಭಾಗವತ ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದ ಮಹಾತ್ಮ ಶುಕಾಚಾರ್ಯರು.  ಆ ಶುಕಾಚಾರ್ಯರ ಮೂಲಸ್ವರೂಪವೇ ಶಿವ ರುದ್ರದೇವರು. ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವೂ ಪರೀಕ್ಷಿತರೇ. ಆದರೆ ಶುಕರು ಮಾತ್ರ ನೀವಾಗಿ ಬರಲೇಬೇಕು. *ನನಗೆ ಎ...

 *ಓ ಪ್ರೀತಿವರ್ಧನ !!! ಆಲಿಸು ಎನ್ನ ಮಾತನ್ನ* ವಿಷ್ಣು ಸಹಸ್ರನಾಮ ದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಒಂದು ನಾಮ *ಪ್ರೀತಿ ವರ್ಧನಃ* ಎಂದು. ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನಿರಂತರ ಬೆಳಿಸುವ, ಉಳಿಸುವ ಭಗವಂತನ ಒಂದು ನಾಮ.  ದೇವರು ಕೊಟ್ಟ ಅಮೂಲ್ಯವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಒಂದು. ಮರೆಯುವಂತಹದ್ದು ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಯೊಂದು ಇರಲಿಲ್ಲ ಎಂದಾಗಿದ್ದರೆ ಜಗತ್ತೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಂದೋ ನಾಶವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಜಗತ್ತಿನ ನಾಶವಾಗಿಲ್ಲ, ನಾನುಬದುಕಿ ಇದ್ದೇನೆ ಎಂದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಮೂಲ *ಪ್ರೀತಿ.* *ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ವಸ್ತುವನ್ನೇ ದೇವರು ಸೃಷ್ಟಿಸಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದರೆ ಏನಾಗ್ತಿತ್ತು.....???* ಇವತ್ತು ಭಾನುವಾರ ಅಲ್ವೇ ಮಾರ್ಕೇಟಿಗೋ ಮಾಲ್ ಗಳಿಗೋ ಹೋಗ್ತೆವೆ. ಸಾವಿರ ಸಾವಿ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ ಕೆಲವೇ ವಸ್ತಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಸರಿ ನಾ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ನಾನೇಕೆ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ.. ?? ಎಂದರೆ ಆ ಎಲ್ಲ ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ. ಯಾವ ವಸ್ತುವಿನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿತೋ ಆ ವಸ್ತುವನ್ನು ನಾನು ಖರೀದಿಸಿದೆ. ಎಲ್ಲ ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲೆಯೂ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರೆ.... ಅಥವಾ ನೋಡಿದ ಯಾವೆಲ್ಲ ವಸ್ತುಗಳಿವೆ ಅದೆಲ್ಲದರ ಮೇಲೆ "ದ್ವೇಶವೇ" ಹುಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಏನಾಗ್ತಿತ್ತೋ...... ನಾವೇ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿರುವಾಗ ವಿಚಾರಿಸಬೇಕು. ಉಡುವ ಬಟ್ಟೆ, ಉಣ್ಣುವ ಆಹಾರ, ಸಂಬಂಧ ಬೆಳಿಸಿಕೊಳ್ಳವ ಜನರು, ಘಳಿಸುವ ಹಣ, ಇರುವ ಮನೆ, ಗುರುಗಳು,  ಈ...

  * ಉಪನಯನ - ಒಂದು ಆಯಾಮ* ಉಪನಯನ ಸಾದನೆಗೆ ಮೆಟ್ಟಲು. ಸಿದ್ಧಿಗೆ ಅವಕಾಶ. ವೇದ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರ. ಉತ್ತಮ ಸಂಸ್ಕಾರ. ಶಾಸ್ತ್ರಾಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಮೆಟ್ಟಲು. ಗುರುಸೇವೆಯ ತವಕ.ದೇವತಾರಾಧನೆ. ಧೃಮಜಾಗೃತಿ.  ಅಚ್ಛ ಮಮತೆ ಅಭಿಮಾನಗಳ ತ್ಯಾಗ. ಪರಿಶ್ರಮಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ. ಭದ್ರಜೀವನಕ್ಕೆ ಬುನಾದಿ. *೧. ಸಂಸ್ಕಾರ* ಸಂಸ್ಕಾರ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಯಾವತರಹದ ಸಂಸ್ಕಾರವೋ ಆ ತರಹದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ. ಸಂಸ್ಕಾರವಿಲ್ಲವೋ ಪಶುವಿಗೆ ಸಮ. ಪಶುವಿಗೂ ಒಂದು ಸಂಸ್ಕಾರಬೇಕು. ಜಡಕ್ಕೂ ಸಂಸ್ಕಾರ ಬೇಕೆಬೇಕು. ಸಂಸ್ಕಾರವಿದ್ದರೆ ಬೆಲೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಕಾಲ್ಗಸ. *೨. ಸಾಧನೆಗೆ ಮೆಟ್ಟಲು.* ಈ ಜೀವನ ಸಾಧನ ಜೀವನ. ಸಾಧನ ಶರೀರ. ಸಾಧಿಸದೇ ಇರಲಾಗದು. ಎಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಉಪನಯನದ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲೇ ಜಾಗೃತವಾಗುವದು. ಸಾಧನ ಸೋಪಾನದಂತೆ ಆಗುವದು ಉಪನಯನ. *೩. ಸಿದ್ಧಿಗೆ ಅವಕಾಶ.* ಸಾಧನೆಯ ಬುದ್ಧಿ ಬಂತು ಎಂತಾದರೆ, ಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲ ಆರಂಭ. ಸಿದ್ಧಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮಿಗಿಲು. ಸಿದ್ಧಿ ಶಸ್ತ್ರಗಳಿಂದ ಇದ್ದರೆ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಗೆಲವು. ಸೃವೋತ್ತಮ ಸಿದ್ಧಿ "ಗಾಯತ್ರೀ" ಸಿದ್ಧಿ. ಈ ಸಿದ್ಧಿಯನ್ನು ಪಡೆದವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪಡೆದಂತೆಯೇ. ಗಾಯತ್ರೀ ಮೊದಲು ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲ ಮಂತ್ರಗಳು ಸಿದ್ಧಿಗೆ ಇದೊಂದು ಅವಕಾಶ. *೪. ವೇದಾಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರ.* ಅಪೌರುಷೇಯವಾದುದರಿಂದ ವೇದಗಳು. ಭಗವಂತನನ್ನೇ ಕೊಂಡಾಡುವ ಶಾಸ್ತ್ರ ವೇದ. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬುನಾದಿಯಾಗಿ ನಿಂತದ್ದು ವೇದ. ವೇದ ಎಂಬ ತಂತಿಯಿಂದಲೇ ಅನಂತ ಜೀವರನ್ನು ಸಂಸಾರದಲ್ಲ...

 ಶ್ರೀಗೋಪಾಲದಾಸರ ಅನುಜರೂ, ಶಿಷ್ಯರೂ, ಅಪರೋಕ್ಷಜ್ಞಾನಿಗಳೂ ಆದ   *ಶ್ರೀ ತಂದೆಗೋಪಾಲವಿಠಲದಾಸಾರ್ಯ (ರಂಗಪ್ಪ ದಾಸರು) ವಿರಚಿತ*   *ಶ್ರೀ ಗೋಪಾಲದಾಸರ ಚರಿತ್ರೆ ಪದ*   *ರಾಗ ಆನಂದಭೈರವಿ                ಆದಿತಾಳ*  ಭಜಿಸಿ ಬದುಕಿರೊ ಅಜನಪಿತ ಶ್ರೀವಿಜಯವಿಟ್ಠಲರಾಯನಾ । ಭಜನಿ ಮಾಡುವ ವಿಜಯರಾಯರೆ ನಿಜಗುರುಗಳೆಂದೆನಿಪನಾ॥ಪ॥  ಮೂಲ ಪೇಳ್ವೆ ವಿಶಾಲ ಮಹಿಮ ಸುಶೀಲ ವಿಜಯರಾಯರ । ಕಾಲಕಾಲಕೆ ಸ್ಮರಿಪ ಶ್ರೀಗೋಪಾಲದಾಸರಾಯರಾ ॥ 1 ॥  ದಧಿಪಾಷಾಣದಧಿಪನೆನಿಸುವ ಮುದಗಲಾಖ್ಯ ಪುತ್ರನಾ । ಉದರದಲಿ ಉದುಭವಿಸಿದರು ನಾಲ್ವರದರೊಳಗೆ ಬುಧವರ್ಯನಾ॥ 2 ॥  ಪುಟ್ಟಿದಾಗಲೆ ಪಿತ ಮುರಾರಿಯ ಶಿಷ್ಟ ಶಿಶುವೆಂದೆನುತಲಿ । ಇಟ್ಟ ಈ ವಸುಧಿಯೊಳು ಪೆಸರನು ಧಿಟ್ಟ ಭಾಗಣ್ಣನೆನುತಲಿ ॥ 3 ॥  ಪಂಚವತ್ಸರ ಬರಲು ಮನೆಯೊಳು ಸಂಚಿತದ ಸಂಪತ್ತನು । ಪಂಚಬಾಣನ ಪಿತನ ಆಜ್ಞದಿ ಕೊಂಚವಾಗೆ ವೆಂಕಮ್ಮನು ॥ 4 ॥  ವೇಂಕಟರಮಣನ್ನ ಸ್ಮರಿಸುತ ಮಂಕುಮಗುಗಳ ಸಹಿತದಿ । ಸಂಕಟಾಬಡುತಲ್ಲೇ ನಿಂತರಾ ಸುಂಕಪುರದಾ ಸ್ಥಳದಲಿ ॥ 5 ॥  ಉದರಗೋಸುವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಸದನಗಳು ಬಲು ತಿರುಗುತಾ । ವಿಧಿಲಿಖಿತ ತಪ್ಪದುಯೆನುತಾ ಕೃಷಿ ಅದರ ವ್ಯಾಪಾರ ನಡಿಸುತಾ ॥ 6 ॥  ಏಳು ವರ್ಷವು ಸಾಗಿಸಿ ಶ್ರಮ ತಾಳದಲೆ ವಟ ವೃಕ್ಷದಾ । ಮೂಲದಲಿ ಮಲಗಿರಲು ದೇಹದ ಮ್ಯಾಲೆ ಸರ್ಪನಂದದಿ ॥ 7 ॥ ...

(ಗೋಪಾಲದಾಸರ ಗಾಯತ್ರೀಸಿದ್ಧಿಯ ಸಿದ್ಧಭೂಮಿ, ಸಂಕಾಪುರ)  * ನೀನು ಕೊಟ್ಟ ಸ್ವತಂತ್ರದ ಫಲ ನಿನಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವೆನೆಂದು - ಬಂದೇ ಬಂದೇ ಸ್ವಾಮಿ* ಇಂದು ದಾಸಶ್ರೇಷ್ಠ ಗೋಪಾಲ ದಾಸರ ಆರಾಧನಾ ಮಹೋತ್ಸವ. ಗೋಪಾಲ ದಾಸರು ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದವರು. ಅಂತೆಯೇ ಭಕ್ತಿಯಲಿ ಭಾಗಣ್ಣನೆಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರು. ಸುಳಾದಿ ಹಾಡು ಪದ ಉಗಾಭೋಗ ಗದ್ಯ ಹೀಗೆ ನಾನಾತರಹದಿಂದ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿ ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಬುದ್ಧ ಪಡಿಸಿದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರು ಗೋಪಾಲದಾಸರು. ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ತಿಳಿಯಲೂ ಹಾಗೂ ಹಾಡಲೂ ತುಂಬ ಕಠಿಣ. ಅಂತೆಯೇ ಇಂದಿನ cd ಯುಗದಲ್ಲಿಯೂ ಅವರ ಕೆಲ ಕೃತಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಪ್ರಸಿದ್ದ. ಉಳಿದ ಕೃತಿಗಳು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಕಿ ಮಾತ್ರ.  ಅನೇಕ‌ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕೃತಿ "ಬಂದೇ ಬಂದೇ ಸ್ವಾಮಿ" ಎಂಬುವದೂ. ಆ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು...?? ಅದರಲ್ಲೂ ಮಾಧ್ವರಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು.. ?! ಎನ್ನುವದನ್ನು ತುಂಬ ಸರಳವಾಗಿ ಮನ ಮುಟ್ಟುವಂತೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.  ನೀನೇ ಎನಗೆ ಅತ್ಯಾಪ್ತ. ಅನಿಮಿತ್ತ ಬಂಧು, ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪ್ತ. ಸದ್ಗುಣಪೂರ್ಣ. ಅಂತಹ ನಿನ್ಬ ಅಡೆದಾವರೆಗೆ ನಾನು ಬಂದಿದ್ದು ನಿನ್ನ ದರ್ಶನಕ್ಜೆ ಮಾತ್ರ.  ಹೇ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ...!!!  ನಾನು ನಾದಿಯಿಂದ ಅನಂತ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಆ ಎಲ್ಲ ಪಾಪಗಳನ್ನೂ ನಿನ್ನೆದುರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವೆ. ವಾತ್ಸಲ್ಯದಗಣಿಯಾದ ನೀನು ಆ ಎಲ್ಲ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮನ್ನಿಸಬಾರದೇ...!! ನ...

  * ನೋವು ಬೇಕಾ.. ??  ಬೇಕು ಬೇಡ.* ನೋವು ಇದೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಪದಾರ್ಥ. ಯಾರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಯಾರು ನೋವನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಅವರಂತೂ ಜಗತ್ತನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ.  ಆಯುಷ್ಯವನ್ಬೆಲ್ಲ ನೋವನಲ್ಲೇ ಕಳೆಯುವಂತಹ ಅನೇಕ ಜನರನ್ನು  ನಾವು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.  ಕಾಣುವ ಸಕಲದರಲ್ಲಿಯೂ ನೋವನ್ನೇ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಛಳಿ ಇದ್ದರೆ ಏನ ಚಳಿ ಮಾರಾಯ್ರೇ ಸಾಕಾಯ್ತಪಾ ಅಂತಾರೆ, ಬಿಸಿಲು ನೋಡಿನೂ ಉರಿಬಿಸಿಲು ಅಂತಾರೆ, ಮಳೆಬಂದರೂ ನೋವು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮಳೆ ಬಿಸಿಲು ಛಳಿ ಇರದೆ ಇನ್ನೇನು ಇರಬೇಕು... ?? ಅದು ನೋವು ಉಣ್ಣುವ ಅವರ ಪರಿಪಾಕವಷ್ಟೇ.  ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಜೀವನೂ *ಅನಿರ್ವಚನೀಯ ವೈಭವದ ಸಂಪತ್ಕುಮಾರರು* ಆಗಿದ್ದಾರೆ.  ಚಿನ್ಬದ ಗಣಿಯಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನ ಹುದುಗಿದಂತೆ, ಎಲ್ಲ ವೈಭವಗಳೂ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲಿಯೂ ಹುದುಗಿ ಕುಳಿತಿದೆ. ಅರಿವು ಇಲ್ಲವಷ್ಟೆ.  ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ ತಮ್ಮ ಕಾಲಮೇಲೆ ತಾವೇ ಕಲ್ಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಶಪಿಸಿವದು ದೇವರನ್ನು. ಇನ್ನೊಬ್ವರಿಗೆ ಬಯ್ಯುವದು ಆಡುವದರಿಂದ ಕ್ಷುದ್ರ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವುಸುವದು ಇವರ ಗಾಳವಾಗಿದೆ. ಪರಮಶುದ್ಧ ಆನಂದದ ಗಣುಯಾದ ದೇವರೇ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಕಿ ಬಂದು ಕುಳಿತಿದ್ದರೂ, ಆ ದೇವರನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾ ಮನೆಯ ಮುರುಕ ರಾವಣನ ತೋಳ್ ತೆಕ್ಜೆಗೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಂತಹವರಿಗೆ ನೋವೇ ಕೊನೆಯ ಗತಿ. ಏನೆಲ್ಲವಿದ್ದರೂ ಅದರಲ್ಲು ನೋವೇ ಕಾಣುವ ಗತಿ ಅವರದಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.  ಈ ತರಹದ ವಿನಾರಣ ನ...